Instrukcja redakcyjna

Artykuł powinien być w nagłówku zaopatrzony imieniem i nazwiskiem autora (czcionką prostą, wersalikami), jego afiliacją (podaną w nawiasie), numer ORCID (w osobnym wierszu), a poniżej tytułem (czcionką pogrubioną) i ewentualnie podtytułem.

Artykuł recenzyjny powinien być w nagłówku zaopatrzony w imię i nazwisko autora recenzji (wersalikami), jego afiliację oraz tytuł artykułu (wersalikami). Opis bibliograficzny recenzowanej pracy umieszczany jest poniżej w osobnym wierszu.

W nagłówku recenzji umieszczany jest opis bibliograficzny recenzowanej pozycji: imię i nazwisko jej autora (wersalikami), pełen tytuł, seria wydawnicza (w nawiasie), miejsce i rok wydania, nazwa wydawnictwa (wszystko zgodnie z brzmieniem podanym na stronie tytułowej omawianej pozycji), liczba stron (z uwzględnieniem różnych paginacji oraz stron niepaginowanych). Pod tekstem recenzji umieszczane są: imię i nazwisko autora recenzji z dodaniem w nawiasie miejsca jego aktywności/zamieszkania (kursywą), a  osobnym wierszu numer ORCID.

We wspomnieniu pośmiertnym w nagłówku wymieniamy imię i nazwisko oraz daty życia osoby zmarłej, a podpis autora wspomnienia umieszczany jest na końcu tekstu.

W zapisie dat stosujemy zasadniczo cyfry rzymskie dla oznaczenia miesięcy (np. 15 VII 1410 r.); gdy jednak w dacie nie ma podanego roku, nazwę miesiąca zapisujemy słownie (np. 15 lipca).

Przytaczane w tekście i przypisach cytaty ze źródeł w językach obcych podawane są kursywą. Cytaty z tekstów naukowych oddawane są czcionką prostą i ujmowane w cudzysłów. Skróty w cytatach, polegające na pominięciu pewnych słów, oznaczane są dwiema półpauzami: – –. Jeżeli w grę wchodzi fragment uszkodzony lub nieczytelny, stosujemy kropki w nawiasie kwadratowym: […].

Przykładowe opisy:

Monografie: B. Kürbis, Dziejopisarstwo wielkopolskie XIII i XIV wieku, Warszawa 1959; G. Labuda, Studia nad początkami państwa polskiego [1946], wyd. 2, Poznań 1988; P. Riché, Karolingowie. Ród, który stworzył Europę, tłum. A. Kuryś, Warszawa 1997.

Edycja: Kodeks dyplomatyczny Małopolski, wyd. F. Piekosiński, t. I-IV, Kraków 1876-1905; Kronika wielkopolska, wyd. B. Kürbis, Monumenta Poloniae Historica, series nova, t. VIII, Warszawa 1970; Schlesisches Urkundenbuch, t. VI, wyd. W. Irgang, Köln-Weimar-Wien 1998.

Artykuł w pracy zbiorowej: G. Labuda, Polska a Skandynawia w IX-X wieku, w: Początki państwa polskiego. Księga tysiąclecia, t. I, Poznań 1962, s. 299-317; A. Gąsiorowski, Rotacja elity władzy w średniowiecznej Polsce [1981], przedruk w: tegoż, Państwo i społeczeństwo późnośredniowiecznej Polski. Pisma wybrane, Warszawa-Poznań 2022, s. 254-274; J. Bieniak, Krąg rodzinny Jadwigi z Żerkowa, w: Homines et societas. Czasy Piastów i Jagiellonów. Studia historyczne ofiarowane Antoniemu Gąsiorowskiemu w sześćdziesiątą piątą rocznicę urodzin, Poznań 1997, s. 135-146; J. Wiesiołowski, Kultura i społeczeństwo w późnym średniowieczu, w: Dzieje Poznania, red. J. Topolski, t. I, cz. 1, Warszawa-Poznań 1988, s. 310-369.

Artykuł w czasopiśmie: S. Gawlas, Świadomość narodowa Jana Długosza, Studia Źródłoznawcze 27, 1983, s. 3-66; H. Samsonowicz, Miasta w społecznej przestrzeni średniowiecza, Kwartalnik Historyczny 97, 2010, nr 4, s. 5-17.

Hasło biograficzne: A. Gąsiorowski, Malski Wojciech, w: Polski słownik biograficzny, t. XIX (1974), s. 383-385.

Przy ponownym cytowaniu tej samej pozycji stosujemy skrócony zapis tytułu (np. B. Kürbis, Dziejopisarstwo, s. 10). Unikać należy stosowania sformułowań: op. cit. Gdy ponownie cytowana jest praca lub autor przywoływana bezpośrednio wcześniej, stosujemy: tenże lub tamże (nie zaś: idem, eadem lub ibidem). Elementy techniczne opisu (jak wyd., red., t., cz., nr, s., k.) podawane są zawsze w języku polskim. W opisach prac publikowanych w innych alfabetach autora, wydawcę, tytuł, miejsce wydania oddajemy czcionką właściwą dla danego alfabetu.